اجتماع صفات متضادّه در امیر المؤمنین علیه السلام

جامع «نهج البلاغه» مرحوم سیّد رضى در مقدّمه‏اى که بر آن نوشته است گوید: از عجائب امیر المؤمنین علیه السلام آن عجایبى که اختصاص به خود او داشته و هیچ کس نتوانسته است با او مشارکت کند آن است که چون شخص متأمّل و متفکّر در کلمات آن حضرت راجع به زهد و موعظه و یاد آورى خدا و منع از توجّه به دنیا و غیر خدا به دقّت بنگرد و تأمّل کند و از موقعیت آن حضرت با آن جلالت قدر و نفوذ قدرت و سیطره کلیّه بر امّت صرف نظر کند و به کلىّ شئون اجتماعى آن حضرت را از دل خارج کند هیچ گونه شکّ و تردیدى براى او پیدا نمى‏شود که این مواعظ، کلام یک زاهد است که غیر از زهد بهره‏اى نداشته و ...

برای دیدن متن کامل بر روی عکس کلیک کنید